Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

Μετάβαση στην ελευθεριακή παιδεία


"Σήμερα είναι η ώρα να αναλογιστούμε κατά πόσον μπορούμε να συνεχίσουμε να αποδεχόμαστε ένα σύστημα εκπαίδευσης που λειτουργεί, ακριβώς, ως κλειστό σύστημα και όχι ως ζωντανός οργανισμός. Κατά πόσον μπορούμε να δεχθούμε την εκπαίδευση ως προιόν, ως προετοιμασία για την εργασία, ως προστάδιο της υποταγής για την επιβίωση. Αμφισβητώντας την εκπαίδευση, αμφισβητούμε τη φύση της εργασίας, καθώς μέσα στο υπάρχων σύστημα δεν μπορούμε να δούμε το ένα χωριστά από το άλλο. Αποφεύγοντας την επέκταση σε άλλα τμήματα της κοινωνικής οργάνωσης, θα επιχειρήσουμε να επεξεργαστούμε προτάσεις για την κατάργηση του υπάρχοντος σχολείου και το πέρασμα σε μια ελευθεριακή παιδεία. Σκοπός μας δεν είναι μια ουτοπική παρουσίαση δογματικών αρχών και θέσεων, αλλά μια συζήτηση σχετικά με το ανοιχτό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα μπορέσει να κινηθεί η εκπαιδευτική πράξη."

Διαβάστε το πλήρες κείμενο εδώ




Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

TA 5 KΛΕΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΜΑΣ

Η «επανάσταση» της καθημερινής ζωής:
Πέντε πράγματα που έχουν ανάγκη να γνωρίζουν τα παιδιά, πριν μάθουν να γράφουν και να διαβάζουν:

1.Πως φυτεύουμε ένα δέντρο και πως καλλιεργούμε τα φυτά
2.Πως συλλέγουμε την τροφή μας και τέχνη της οικολογικής μαγειρικής
3.Πως λειτουργεί το σώμα μας και πως αυτοθεραπευόμαστε
4.Πως αντιλαμβανόμαστε και δημιουργούμε μουσική
5.Πως φτιάχνονται οι ταινίες και τα οπτικοακουστικά έργα


Η αλληλεξάρτηση και συσχέτιση των παραπάνω σημείων ίσως δεν είναι άμεσα εμφανής, οπότε μπορούμε να αναλύσουμε λίγο τους λόγους.

Στην πρώτη περίπτωση έχουμε την ανάπτυξη της ζωτικής σχέσης με τη φύση και της αντίληψης για το περιβάλλον όχι ως κάτι απόμακρο ή ως μια «καλή» έννοια αλλά ως τη φυσική προέκταση του σώματός μας και της ψυχής μας. Ο μοναδικός τρόπος για να το πετύχουμε αυτό είναι η ενεργή συμμετοχή και η βιωματική εμπειρία της καλλιέργειας και της παραγωγής της τροφής μας. Η απασχόληση των παιδιών στην καλλιέργεια και στους τρόπους που λειτουργεί η φύση συμβάλλει στην ανάπτυξη της οικολογικής συνείδησης αλλά και της αυτονομίας τους μέσα από τις σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ τους στα πλαίσια της συνεργασίας για μια ισότιμη παραγωγή με σεβασμό στο οικοσύστημα, μέρος του οποίου αποτελούν και τα παιδιά.

Η γνώση της τροφικής αλυσίδας είναι σημαντική για την ψυχοσωματική ανάπτυξη, καθώς μέσα από τη διαδικασία της συλλογής της τροφής μας και της επιλογής των υλικών που θα χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή ενός νόστιμου και θρεπτικού εδέσματος, ερχόμαστε σε επαφή από πολύ μικρή ηλικία με τη διαδικασία αυτοσυντήρησης και την καλλιέργεια της αυτάρκειας. Η θετικές διατροφικές επιλογές έχουν άμεσο αντίκτυπο στη βιοχημική μας ομοιόσταση ως έμβιων οργανισμών που με τη σειρά της συμβάλλει καθοριστικά στη ψυχο-νοητική μας ανάπτυξη. Αν αυτές οι επιλογές δε γίνουν κτήμα μας στα πρώιμα χρόνια της ζωής μας, αυξάνονται οι πιθανότητες παρέκκλισης από την ομοιόσταση του οργανισμού μας μετέπειτα.

Γνωρίζοντας λοιπόν από μικρή ηλικία, τον τρόπο που λειτουργεί το σώμα μας και τα όργανα που το αποτελούν, μαθαίνουμε να το υπηρετούμε συνετά, τροφοδοτώντας το με θρεπτικά στοιχεία που θα το συντηρήσουν ακμαίο και θα συμβάλλουν στην ευεξία μας έως τα βαθιά γεράματα. Μέσα από τη γνώση της φυσικής διατροφής, τεχνικών χαλάρωσης, γιόγκα, σιάτσου και ρέϊκι τα παιδιά μαθαίνουν την πρόληψη της ασθένειας και βιώνουν την εγγενή ικανότητα αυτοθεραπείας και ενίσχυσης του ανοσοποιητικού συστήματος που μπορεί να απολαμβάνει κάθε ανθρώπινο όν. Με αυτό τον τρόπο ενισχύεται η αυτοπεποίθησή τους και κατά συνέπεια η αυτονομία τους.

Η μουσική έχει ανυπολόγιστη αξία για το μυαλουδάκι του παιδιού και μπορεί να βοηθήσει στο μέλλον του. Παίζοντας όργανο ο άνθρωπος μπαίνει κατ' ευθείαν σε επίπεδο διαλογισμού βοηθώντας έμμεσα τις επιλογές του. Ο ήχος γεμίζει χρώμα τη ψυχή με τρόπο που τίποτε άλλο δεν καταφέρνει στη ζωή, επίσης διευρύνει την αντίληψη στο μέγιστο, βοηθά την απόλυτη έκφραση και εξελίσσει το νου σε επίπεδα ασύλληπτα. Η μουσική, και συγκεκριμένα η παραγωγή της από μικρή ηλικία 2-3χρονων είναι απαραίτητο στοιχείο της συναισθητικής ανάπτυξης. (Υπάρχει και η αξιοσημείωτη μουσικοθεραπεία, εκπληκτική θεραπευτική μέθοδος, που ενεργοποιεί τα ενεργειακά μας κέντρα και όργανα μέσω δονήσεων του ήχου).

Τέλος, προκειμένου όλα τα παραπάνω να έχουν κάποια δυνατότητα εφαρμογής στη ζωή μας είναι απαραίτητο να εφοδιαστούμε από νεαρή ηλικία με τις απαραίτητες γνώσεις γύρω από τις τεχνικές χειραγώγησης της κοινής γνώμης μέσα από την παντοδυναμία του «πολιτισμού της εικόνας» και της έβδομης τέχνης που περιλαμβάνει και όλες τις άλλες. Ένα παιδί που κατέχει την τεχνική κατασκευής κινούμενων εικόνων με ηχητική ή μη επένδυση, μπορεί πολύ εύκολα να διακρίνει τη φαντασία της προκατασκευασμένης εικονικής πραγματικότητας από την ίδια την πραγματικότητα που βιώνει, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη της κρίσεώς του απέναντι σε ένα αμείλικτο «βομβαρδισμό» μηνυμάτων και εικόνων που αμβλύνουν την κριτική του ικανότητα και προσπαθούν να το μεταμορφώσουν σε ένα παθητικό δέκτη προτύπων, στερεοτύπων (πχ. σχέσεις φύλων) και συμπεριφορών (πχ. βίαιη επίλυση διαφορών) που αναιρούν την ίδια του τη φύση.
Απομυθοποιώντας λοιπόν το μέσο, που στην εποχή μας έχει ταυτιστεί με το μήνυμα, θωρακίζουμε τη συνείδησή μας, την ψυχική μας υγεία και την ανθρωπιά μας, ενώ σταδιακά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτό το ίδιο το μέσο, με όλες τις εκφάνσεις του (δραματικά και σκωπτικά), για να διαδώσουμε το μήνυμα της ελπίδας, της ειρήνης, της συμπόνιας και της αλληλεγγύης κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής μας.
Οι μελλοντικοί γονείς είναι τα παιδιά του παρόντος!

Τρίτη 24 Μαΐου 2011

«Αντιαυταρχική εκπαίδευση και περιβάλλον...

«Αντιαυταρχική εκπαίδευση και περιβάλλον -
Από τη θεωρία στην πρόταση για τη δημιουργία μιας εθελοντικής ομάδας Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης»
Ανοιχτή εκδήλωση-συζήτηση
Τρίτη 24 Μαΐου, 19:30, Οικολογικό Στέκι, Φιλίππου 51

Η Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης στα πλαίσια των «Συναντήσεων της Τρίτης» διοργανώνει ανοιχτή εκδήλωση-συζήτηση με θέμα “Αντιαυταρχική εκπαίδευση και περιβάλλον - Από τη θεωρία στην πρόταση για τη δημιουργία μιας εθελοντικής ομάδας Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης” την Τρίτη, 24 Μαΐου στις 19:30 στο Οικολογικό Στέκι στη Φιλίππου 51.
Κύριος εισηγητής θα είναι ο Γιώργος Μπλιώνης, Δρ. Βιολογίας και διδάσκων στο Τμ. Βιολογίας του ΑΠΘ, μέλος της Οικολογικής Κίνησης Θεσσαλονίκης, και συγγραφέας του βιβλίου «Στα μονοπάτια της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης» (Εκδ. Κέδρος, 2009). Η εισήγηση θα ακολουθήσει μη-κατευθυνόμενη και συμμετοχική μεθοδολογία, καθώς δεν θα επικεντρώσει τόσο στις εμπειρίες και τις γνώσεις του εισηγητή, όσο στη συμβολή απόψεων και εμπειριών από τους συμμετέχοντες σε μια αμοιβαία ενισχυτική ατμόσφαιρα.
Σκοπός είναι να παρουσιαστούν εναλλακτικές, αντιαυταρχικές, μαθητοκεντρικές και δημοκρατικές μεθοδολογίες εκπαίδευσης, που λείπουν από το ελληνικό σχολείο, με αποτέλεσμα συχνά να γίνεται μισητό από τους ίδιους τους μαθητές, αλλά και τους εργαζόμενους εκπαιδευτικούς. Στην εισήγηση θα παρουσιασθούν οι εναλλακτικές εκπαιδευτικές μέθοδοι σε συνδυασμό με πρωτοβουλίες προστασίας του περιβάλλοντος. Επίσης, θα γίνει και μια απόπειρα συγκρότησης μιας εθελοντικής ομάδας Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.

Σάββατο 21 Μαΐου 2011

"Αυτή η εκπαίδευση δεν θ' αλλάξει ποτέ.."

από το μπλόγκ "το δέντρο"

Το μόνο αληθινό ερώτημα που έχει να απαντήσει η εκπαίδευση -δηλ. ο άνθρωπος- είναι μόνο πολιτικό:αν θέλει πολίτες που σκέφτονται ή πολίτες που υπακούουν. Φυσικά, στην ιστορία μόνο σπάνια ή σε μεμονωμένες περιπτώσεις γίνεται η πρώτη επιλογή. Γιατί η σκέψη είναι βόμβα στα θεμέλια όσων ήδη ξέρεις και μητέρα της αλλαγής. Και σε κάθε κοινωνικό σύστημα όσοι περνάνε καλά θεσμοθετούν με αυτόν ακριβώς τον στόχο:να μην αλλάξει τίποτα, ποτέ. Δεν τους κατηγορώ, δουλειά τους. Σε σένα λέω απλά, που είσαι στη γωνία, να μην κουράζεσαι με συζητήσεις μαζί τους, δεν θα τους πείσεις γιατί, φίλε μου, δεν τους αφορά. Γι' αυτό σου λέω, ξέχνα τις μεταρυθμίσεις και πάρε "το όπλο" από την βιβλιοθήκη.

Δευτέρα 2 Μαΐου 2011

Κίνημα των 10: Ριζικές αλλαγές στα σχολεία

Ενα ενδιαφερον αρθρο της Άννας Φραγκουδάκη

"Αν ασκηθούν τα παιδιά ώστε να γίνουν ευαίσθητοι κριτικοί δέκτες του τι καταφέρνουν με τη γλώσσα οι άλλοι, θα μπορέσουν και θα θελήσουν να γίνουν αποτελεσματικοί πομποί έντεχνου λόγου. Και κάτι ακόμα πολύ σημαντικό. Με την άσκηση στην αποκρυπτογράφηση των έμμεσων μηνυμάτων, μπορούν να γίνουν όχι παθητικοί δέκτες αλλά επαρκείς «αναγνώστες» του λόγου των εξουσιών. Έτσι μεγαλώνοντας θα γίνουν κριτικοί δέκτες του λόγου που εκπέμπει ο πολιτικός, ο ειδήμων με το δυσνόητο επιστημονικό ιδίωμα, ο διαφημιστής κ.ο.κ., επίσης θα μάθουν πώς να επικοινωνούν αποτελεσματικά με το γραφειοκράτη, με τον αστυνομικό, με το δικηγόρο, με τον εργοδότη..."

διαβάστε το πλήρες αρθρο εδώ

Τρίτη 26 Απριλίου 2011

Ο Κεν Ρόμπινσον μιλά για το σχολείο που σκοτώνει τη δημιουργικότητα

Ο Σερ Κεν Ρόμπινσον κάνει μια διασκεδαστική και έντονα συγκινητική πρόταση για τη δημιουργία ενός εκπαιδευτικού συστήματος που να γαλουχεί (αντί να υπονομεύει) τη δημιουργικότητα.


(Επιλέξτε την αρχική ιστοσελίδα δημοσίευσης αν θελετε ελληνικους υποτιτλους-ακριβώς κάτω από την οθόνη υπαρχει μενου επιλογής γλώσσας)

Σάββατο 16 Απριλίου 2011

Eνα σχολείο από άλλο πλανήτη...


"Το σχολείο Damanhur στηρίζει την ολιστική ανάπτυξη και την εκπαίδευση των παιδιών από 6 μηνών έως 14 ετών. Γονείς, δάσκαλοι και καθηγητές
εργάζονται μαζί για να δημιουργήσουν ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα για κάθε παιδί ανάλογα με τις επιδιώξεις, τα χαρακτηριστικά και τα ενδιαφέροντά τους. Επί του παρόντος, το σχολείο μας έχει 60 μαθητές από διαφορετικές εθνικότητες.
Εκτός από το επίσημο ιταλικό πρόγραμμα σπουδών, προσφέρουμε στα παιδια τις ευκαιριες να εντρυφησουν στην οικολογική συνείδηση, τις τέχνες, και την πνευματικότητα. Ένα χαρακτηριστικό του σχολείου μας είναι επίσης η «μάθηση μεσω ταξίδιων", 'δηλαδή, τα παιδιά μας ταξιδεύουν με τους δασκάλους τους για να βιώσουν τα θέματα που μελετούν από πρώτο χέρι. Αυτά τα ταξίδια μπορεί να διαρκέσουν από μερικές ημέρες έως μερικές εβδομάδες, με προορισμούς στην Ιταλία ή στο εξωτερικό, ανάλογα με την ηλικία των παιδιών.

Προωθούμε τις ακόλουθες αξίες:
* Ζώντας με χαρά και αγάπη για τη ζωή και αναγνωρίζοντας την ομορφιά του κόσμου μας

* Έχοντας σεβασμό για τη φύση και απόκτηση γνώσεων για το περιβάλλον

* Προτεραιότητα στην αισιοδοξία

* εκτίμηση και υποστήριξη της μοναδικότητας του καθενός

* Αναγνωρίζοντας τη σημασία της θετικής αλλαγής και της αυτο-μεταμόρφωσης

* Διαμόρφωση ενός ανεξάρτητου πνεύματος, διατηρώντας παράλληλα τη συνειδητοποίηση της αλληλεξάρτησης όλης της ζωής

* Σεβασμός στην πολυμορφία ως πηγή πλούτου

* Προώθηση της κατανόησης και της αλληλεγγύης

* Αναγνωρίζοντας τη σημασία της καλλιέργειας μιας προσωπικής σφαίρας πνευματικότητας και ονείρων

Σχολείο και Οικογένεια
Προσφέρουμε εξατομικευμένα προγράμματα για κάθε παιδί σε μια στενή συνεργασία με τους γονείς και τις οικογένειες, βρίσκοντας ακριβώς τη σωστή προσέγγιση για την προσωπική ανάπτυξη των μαθητών. Πρόθεσή μας είναι να γεφυρωθεί το χάσμα ανάμεσα στο σπίτι, το σχολείο και την κοινότητα, δημιουργώντας μια ολοκληρωμένη εκπαιδευτική εμπειρία. Η οικογένεια και το σχολείο εισάγονται σε μια κοινή δέσμευση από κοινού, ενθαρρύνοντας το παιδί να εκφράσει τα ταλέντα του/της, να βελτιωθεί στα απαιτούμενα πεδία, και να προχωρήσει στη διαδικασία της ανάπτυξης.

Έργασίες

Χρησιμοποιούμε εργασίες ή θεματικές ενότητες εκμάθησης για την επίτευξη των στόχων της διδασκαλίας μας. Αυτές οι πρακτικες εργασίες κάνουν την εκμάθηση ζωντανή με πραγματικές καταστάσεις της ζωής ως βάση και με βάση τα συνήθη αντικείμενα, όπως τα μαθηματικά, τη λογοτεχνία, κλπ. που είναι συμφυής στα πλαίσια της εργασίας. Ορισμένες εργασίες αφορούν ομάδες παιδιών μικτών ηλικιών, ώστε να ενθαρρύνουν τη συνεργασία και την ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων.

Εκπαιδευτές

Οι παιδαγωγοί μας αποτελούν τους «preceptors» που συντονίζουν καινοτόμες διδασκαλίες για τους μαθητές που ξεπερνούν κατά πολύ το πρότυπο πρόγραμμα σπουδών. Οι δάσκαλοι επιδεικνύουν ιδιαίτερη προσοχή σε κάθε παιδί,ανακαλύπτοντας τις ικανότητες και τα ενδιαφέροντα του, και τα ενθαρρύνουν να αναπτυχθούν. Κάθε δάσκαλος διαθέτει χώρο για τη συναισθηματική και πνευματική ανάπτυξη των παιδιών. Οι διδάσκοντες διδάσκουν, αλλά και μαθαίνουν με και από τους μαθητές.

Μικρές τάξεις
Έχουμε μικρό μέγεθος τάξεων - ένας ενήλικας για κάθε πέντε ή έξι παιδιά, και για τα νεαρότερα , ένας ενήλικος για κάθε τρία ή τέσσερα μωρά. Αυτό επιτρέπει στους μαθητές να γνωριστούν μεταξύ τους καλύτερα, και μπορούμε να προσαρμόσουμε και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα για κάθε μαθητή, προσφέροντας τους τη σημασία και την καθοδήγηση με βάση τις συγκεκριμένες ανάγκες τους."